Ekran Toplumu: Görüntü Nesnesi olarak Modern İnsan

Bu çalışmada gündelik yaşamın ekranlaşırken; ekranların ise insanileştiği fikri öne sürülmektedir. Nitekim bir zamanlar belli mekânlarla sınırlı olarak müstakil mekanizmalardan oluşan ve izleyicinin “karşısına” konumlandırılan ekranlar, gelinen noktada mekânları insanları “içine” almaktadır. Televizyonlar, cep telefonları, tabletler, dizüstüler, masaüstü bilgisayarlar, otomobil ekranları, akıllı teknolojiler her yerde yanıp sönen reklam panoları modern bireylerin içinde yaşadıkları mekânla, duyumsadıkları zamanla, geliştirdikleri ilişkilerle kendi benlikleriyle olan bağlantılarını yeniden biçimlendirmektedir. Öyle ki neredeyse tüm aygıtlara bağlantısı yaşamı baştan sona düzenleyen görüntüleri seyretme platformu olmaktan çıkmakta tür izleyici göze dönüşmektedir. düzenlemede insan, çalışmaktan eğlenmeye, öğrenmekten tecrübe etmeye, uyum göstermekten direnmeye kadar birçok yaşamsal edimi olduğu gibi “ekran vasıtasıyla” değil; artık olarak” gerçekleştirmektedir. Temelde öykünen belki de gözü hedef alan bu kültürü”, dijital normlarından biri olmaktadır. Söz konusu hızlı dönüşümün hem öncüllerini görmeye müphem gidişatın izini sürmeye çalışan araştırmanın teorik çerçevesini Günther Anders, Jean Baudrillard Byung-Chul Han öncü düşünürlerin çalışmaları oluşturmaktadır. amaçla, nitel son yıllarda oldukça popülerleşen bilim kurgu örneklerinden Black Mirror dizisinin Fifteen Million Merits (On Beş Milyon Hak, 2011) bölümü üzerinden sosyolojik film analizi yürütülmektedir. bölüm, ekran toplumuna dair tartışmaları somutlaştırması beslemesi bakımından dikkat çekicidir.